24kwiecień2024 ISSN 2392-1684

: Post 28 czerwiec 2014; Odsłony: 4799

00-DSC 0999-nb

Władysławowo, 26.08.2011

Jak donosi Wasz specjalny korespondent, flota rybacka przezbraja kolejne jednostki, potrzebne na pierwszej linii frontu w walce o świeżą rybę na naszych stołach!

To oczywiście nie całkiem na serio (chociaż coś w tym jest!). Nie znajdujemy się bowiem w stoczni Marynarki Wojennej, tylko na Nabrzeżu Przeładunkowym rybackiego portu we Władysławowie, a na kuter nie ładuje się torped ani rakietowych pocisków sterowanych (mamy ich w sumie trzy!).

Kuter przezbraja się, to fakt, lecz są to zbrojenia pokojowe. Przezbrajanie oznacza tu wymianę jednego rodzaju sieci na inny – każda ryba ma bowiem swoje wymagania i śledź nie złapie się w dorszowy włok o szerokich oczkach, a dorsz, nawet gdyby bardzo chciał, nie ma żadnych szans, aby dostać się w sieć na szprotki – chyba że bardzo schudnie. Takich jednak wyławiać zabraniają przepisy.

Przepisy też, co najmniej w chwili obecnej, nie pozwalają rybakom w ogóle na czynne zajmowanie się rybołówstwem. Rybak zajmuje się w zamian pracą papierkową, pisząc wniosek o finansową rekompensatę za chwilowe zaprzestanie połowów, czyli NIE ŁOWIENIE! Albowiem to właśnie jest częścią "Programu Operacyjnego Ryby 2007-2013". Odpowiednie wnioski składać należy na przełomie czerwca i lipca TEGO, czyli 2014 roku. Czas, jak wiadomo, to pojęcie względne. I równie płynne. Polityka morska chyba też.

Wracając na ziemię, przezbrajany kuter WŁA-253 złapałem w kwietniu 2011. Trafiłem jednak chyba na fazę koncepcyjno-dyskusyjną, bowiem ruchu nie było za wiele. Pozwoliło mi to jednak nadelektować się do woli samym statkiem. Nie wiem, czy już wam mówiłem, że kutry to moja słabość? No, w każdym razie jedna z nich.

WŁA-253 to bardzo ciekawy kuter i warto o nim kilka słów napisać. Ale, zamiast mozolnie klecić zdania samemu, posłużę się po prostu „gotowcem” z książki pana Wiesława Bladego „Polska flota rybacka w latach 1921-2001”. Lekturę te polecam gorąco wszystkim miłośnikom kutrów!

„... Na początku drugiej połowy lat 70. na zlecenie Krajowego Związku Spółdzielni Rybackich w Gdyni, Biuro Projektowo-Technologiczne Morskich Stoczni Remontowych PROREM opracowało założenia techniczne dwóch ... typów kutrów burtowych, określanych jako KB-21 i KŁ-21. Głównym projektantem kutra był mgr inż. M. Garnuszewski. Oba typy kutrów były budowane na tym samym kadłubie o długości 21 m i podobnych nadbudówkach zlokalizowanych w części rufowej statku, a różnice sprowadzały się tylko do wyposażenia w mechanizmy pokładowe. ... Dzięki nowej konstrukcji oraz zastosowaniu dziobówki wzrosła dzielność morska kutra umożliwiająca prowadzenie połowów przy pogodzie do 7°B.

Oba typy kutrów wyposażono w urządzenia do połowów włokowych. Do operowania zestawem trałowym zamontowano ...wyciągarkę trałową... oraz jedną wciągarke sieciową...

Kutry KŁ-21 (łososiowe) dodatkowo wyposażano w mechanizmy umożliwiające prowadzenie połowów pławnicami łososiowymi oraz zestawem takli dryfujących. ..” (W.Blady)

WŁA-253 jest właśnie kutrem łososiowym. Na zdjęciach widać, że w procesie późniejszych modernizacji kuter przedłużono (w sumie o sześć metrów!), a na rufie zainstalowano drugą windę sieciową – umożliwiając połów włokiem z rufy. Nie sposób nie zauważyć umieszczonych po obu stronach rufy desek trałowych. Jest to więc dziś kuter uniwersalny, mogący łowić na wiele sposobów, więc widok statku przezbrajanego staje sie czymś zrozumiałym i oczywistym.

Kutry burtowe KB-21 budowała Stocznia „Wisła” w Gdańsku, zaś kutry łososiowe Szczecińska Stocznia Remontowa „Gryfia”. Tam powstał również i WŁA-253 jako czwarty z sześciu statków typu KŁ-21 w październiku 1980 roku. Odbiorcą kutra była wówczas Spółdzielnia Pracy Rybaków Morskich „Gryf” we Władysławowie. Spółdzielni dziś już nie ma, kuter znajduje się w rękach pana Eugeniusza Dudka. Jak widać, dba on o swój statek, czemu się wcale nie dziwię.

Nie będę was męczyć danymi technicznymi, ale z pewnością zainteresuje was fakt, że załoga składa się z 5 osób, a autonomiczność pływania wynosi aż 14 dni! A w przerwach między rejsem a rejsem – można się dozbroić!