18kwiecień2024 ISSN 2392-1684

: Post 07 luty 2015; Odsłony: 3348

00 DSC 0892 nb

„Harkand da Vinci”? No tak, przedziwne imię dla statku, które trudno mi do końca zrozumieć. Harkand – dobra, to nazwa jednego z wielkich koncernów offshore, ale dlaczego da Vinci? Chyba jednak pozostanę w błogiej nieświadomości.

Zdecydowanie łatwiej przyszlo mi pojąć, dlaczego Harkand stał w końcu grudnia 2014 w Gdyni. Z powodu niskich kosztów i dobrych fachowców. Stało się to jasne, gdy zobaczyłem, że na pokładzie trwają prace, akurat tego przedwigilijnego popołudnia majstrowano coś przy dźwigach, a faceci w służbowych roboczych drelichach Harkanda rozmawiali jak jeden mąż po polsku.

Ciekawy to statek i przyglądałem mu się z zaciekawieniem, aż mróz przegonił mnie z portu do domu. Miejsce, w którym stał, było nietypowe, przy Nabrzeżu Kutrowym w Basenie Prezydenta, w miejscu, w którym kiedyś (dawno temu) stały statki rybackie Dalmoru, a w sierpniu cumowały żaglowce, przybyłe na Gdynia Sails 2014. „Harkand" był prawie tak duży jak „Sedov”, którego miejsce teraz zajmował, ale poza wielkością nic z żaglowcem wspólnego nie miał.

Gdynianie i świąteczni przybysze mieli piękny widok, szczególnie wieczorem, kiedy pełen świateł „Harkand” skutecznie konkurowal z rozświetloną fontanną na Skwerze Kościuszki, na której miliony maleńkich lampek imitowały udatnie tryskającą wodę.

Czekałem na wyjście „Harkanda da Vinci”, które miało nastąpić lada moment. Przez kolejne dni studiowałem komunikaty na stronie pilotów (te są najsolidniejsze). „Harkand” był w każdym z nich, aż w końcu zabawa ta zaczęła przypominać bajkę o rzepce. Wychodził, wychodził i wyjść nie mógł, codziennie wielokrotnie przesuwano godzinę wyjścia, a ja na próżno za każdym razem goniłem do portu. I tak przez kolejne dni i tygodnie. W końcu „Harkand” zwyciężył, to ja musiałem opuścić Gdynię. On zaś postał jeszcze kilka dni, po czym, upewniwszy się, że na pewno wyjechałem, wyszedł w końcu w morze. 19-go stycznia był już w Montrose, 22-go dotarł do Rosyth.

W nasze strony świata „Harkand Da Vinci” trafił, ponieważ międzynarodowa firma Harkand w 2014 roku zawarła kontrakt z CNR International na podwodne prace przy obsłudze platformy „Ninian South” oraz urządzeń na „Lyell Oil Field”, położonym ok. 150 km na północny-wschód od Szetlandów. Prace wykonywane będą przez dwie bliźniacze, superspecjalistyczne „high-end” jednostki, tzw Diving Support Vessel „Harkand Atlantic” oraz właśnie „Harkanda Da Vinci”, który w tym celu ściągnięty został z obszaru wokół Afryki Południowej, gdzie pracował w ramach kontraktu dla kompanii PetroSA.

„Harkand Da Vinci“ to dość nowy statek, zbudowany w 2011 roku w stoczni Hanjin Heavy Industries w Pusan w Korei Południowej. Pierwotnie przeznaczony był do obsługi instalacji morskich (offshore suppert vessel). Ma też już za sobą przeszłość, zanim bowiem przeszedł do floty Harkanda zdążył nazywać się kolejno „Gulmar Da Vinci”(do sierpnia 2012) oraz „ Iremis Da Vinci” (do grudnia 2013).

„Harkand Da Vinci” nosi numer IMO 9441233 i zarejestrowany jest na Wyspach Marshalla. Jego numer wywoławczy to V7SG4. Statek ma 115,4 m długości, 22 m szerokości i 5,7 m zanurzenia. Jego właściciel, szybko rozwijająca się międzynarodowa grupa Harkand, specjalizuje się w podwodnych inspekcjach, naprawach i zabezpieczaniu eksploatacji urządzeń branży offshore, wykonywanych przez nurków. Dlatego też „Harkand” ma na pokładzie specjalistyczne wyposażenie nurkowe. Należą do niego m.in. zespół podwójnych komór dekompresacyjnych Drass Galeazzi (do 300 m), znajdujący się na dnie statku, mogący pomieścić 18 osób, dwa 3-osobowe dzwony nurkowe po 6 m³, połączone z dwiema komorami TUP, dwie 6-osobowe i dwie 3-osobowe komory (o średnicy 2,2m) oraz dwie 18 osobowe hyperbaryczne łodzie ratunkowe SPHL.

Oprócz bogatych systemów nawigacyjnych i komunikacyjnych statek wyposażony jest też w najnowocześniejszy system dynamicznego pozycjonowania (AUTR/DPII)), pozwalający na nadzwyczaj dokładne manewrowanie.

Do gaszenia pożarów służą dwa działka wodne o wydajności 3.600 m³/godzinę. Wolna przestrzeń na pokładzie głównym o powierzchni 1.100 m² wytrzymuje obciążenia do 10t/m², do dyspozycji jest też drugi, mniejszy pokład na śródokręciu (235 m², 6,5 t/m²). Na prawej burcie zainstalowany jest potężny dźwig TTS Marine 140t typu CCLKO 1600-140-35 – z aktywną kompensacją udźwigu (AHC), co jest ważne przy pracy na rozfalowanym morzu, a na drugiej burcie dźwig TTS Marine 40t typu CCLO 1250-40-27. Akurat, jak „Harkanda” widziałem, montowano jakieś coś na jednym za pomocą drugiego dźwigu, co widać na fotografiach. Może Wy będziecie wiedzieli, co to może być? Według mnie, duże cygaro z rurkami, jak w prywatnej bimbrowni.

Przed (i nad) sterówką znajduje się aluminiowa platforma o średnicy 22,2 m, służąca jako lądowisko dla helikoptera typu Sikorsky S92 (max masa startowa 12 T) lub Sikorsky S61 (max 9,3 T).

Autonomiczość statku wynosi 90 dni (przy założeniu zużycia paliwa 11 t dziennie).

W 23 luksusowych kabinach 1-osobowych i 46 2-osobowych oraz dwóch 2-osobowych kabinach typu Pullmann jest dość miejsca dla 120 osób. Są również osobne trzy dwuosobowe kabiny dla klientów oraz biura na pokładzie łodziowym. Szpital wyposażony jest w 4 łóżka, poza tym do dyspozycji załogi są dwie mesy, dwa salony, kíno, siłownia i kafejka internetowa.

Znane mi z portów Gdańska i Gdyni bazy nurkowe to drobiazgi z zupełnie innego świata, warto więc przyjrzeć się bliżej „Harkandowi”. Nie wiadomo bowiem, czy kiedykolwiek zawita jeszcze do Gdyni?