SG-211, Strażnik w Nowym Porcie
- Odsłony: 8608
Czwartek, 11 kwietnia 2013 roku. Do Nowego Portu trafiłem już dość późno.
Nie działo się nic szczególnego, oglądalem więc przez chwilę moczących wędki rybaków przy nabrzeżu Ziółkowskiego i zamierzałem właśnie ruszyć do domu, kiedy z basenu przy Westerplatte wysunęła się znana mi sylwetka ratownika typu SAR-1500. Znana i nieznana, bo przecież SAR-y są śnieżnobiałe z czarnym lub czerwonym odbojnikiem i takim też oznaczeniem na nadbudówce – a ten miał kadlub niebieski i numer burtowy: SG- 211! Zaraz jednak sprawa się wyjaśniła - to „Strażnik 1”, jednostka Morskiego Oddziału Straży Granicznej MOSG w Gdańsku. Piszę – jednostka, bo w formalno-prawnym znaczeniu nie jest to okręt, jako że MOSG nie jest częścią wojska.
„Strażnik 1” i „Strażnik 2” to nic innego, jak nieco zmieniony SAR 1500 w wariancie patrolowo – ratowniczym ze znacznie szerszym zakresem działania. Oprócz wykonywania zadań ratowniczych (łącznie z holowaniem jachtów i mniejszych jednostek) oraz akcji gaśniczych na morzu (statki zdolne są do przyjęcia na pokład do 75 osób), podstawową funkcją kutrow jest prowadzenie działań patrolowych i interwencyjnych w obszarze polskich wód terytorialnych.
Podobnie jak jednostki ratownicze, również i te zbudowane zostały w stoczni Damen w Gdyni – „Strażnik 1” w kwietniu, „Strażnik 2” w czerwcu 2000 roku. Pierwszy z nich przydzielony jest do Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Gdańsku, drugi do MOSG w Świnoujściu. Są to jednostki hybrydowe – kadłub ze stopu aluminium otaczają komory wypornościowe wykonane z tworzywa sztucznego. Ich napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne MAN D2848 LE – 401 o mocy 500 kW każdy, które zasilają dwa obrotowe pędniki strugowodne Hamilton HJ 362. Zapewniają one zdecydowanie lepszą manewrowość (mniejszy promień skrętu, większa szybkość) i niezawodność niż podatny na uszkodzenia klasyczny zestaw - śruba i ster. Prędkość maksymalna „Strażników” wynosi 35 węzłów. Zbiornik paliwa o pojemności 1,46 m3 pozwala na pływanie przez 8,5 godziny przy prędkości 20 węzłów oraz 6 godzin przy pełnym obciążeniu silnika.
Do wykonywania akcji gaśniczej służy pompa wody morskiej, zasilana przez silnik główny.
Stanowiska czteroosobowej załogi znajdują się w nadbudówce. Drugie, odkryte stanowisko sternika jest w rufowej części dachu sterówki.
Wyposażenie nawigacyjne to zintegrowany z plotterem i odbiornikiem GPS radar Simrad CR 50, sprzężona z plotterem i odbiornikiem GPS echosonda Simrad CR 32 oraz kompas magnetyczny C. Plath Reflecta 5. Łączność wewnętrzną zapewnia intercom, nasłuch i nadawanie radiostacja VHF i MF/HF, na dodatkowy nasłuch pozwala radionamiernik.
Uzbrojenie kutrów MOSG jest symboliczne. Na znajdującej się na pokładzie diobowym kolumience można zamontować karabin maszynowy 7,62 mm PKMS.
SG-211 karabinu nie miał. Stojący na rufie strażnik trzymał w ręku kubek z kawą. Widać, służba ochrony granic jest dziś spokojniejsza niż kiedyś. Kuter odpłynął wolno w głąb portu, a ja wyruszyłem w drogę do domu, myśląc o oczekującym mnie obiedzie.
Główne dane „SG-211”:
Sygnał wywoławczy – SQSO, pojemność brutto (GT) 24,0; pojemność netto (NT) 7,0; nośnosść 7,0 t; długość całkowita - 14,55 m, długość miedzy pionami - 13,15 m, szerokość całkowita - 5,39 m, szerokość kadłuba - 4,19 m, zanurzenie - 0,92 m.
© Antoni Dubowicz 2013
Udostępnij na:
Komentarze