Aktualności
ORP Flaming kończy służbę
- Post 03 grudzień 2020
- Odsłony: 944
Jutro, 4 grudnia, ORP Flaming zakończy swoją 54 - letnią służbę pod biało-czerwona banderą, którą rozpoczął 11 października 1966 r. w 13 Dywizjonie Trałowców w Helu. Z tej okazji w gdyńskim Porcie Wojennym – obecnej bazie 13. dTr. odbędzie się uroczystość ostatniego opuszczenia bandery na tym zasłużonym okręcie.
Z uwagi na Pandemię będzie ona miała skromny charakter. Wezmą w niej udział głównie pełniący aktualnie służbę. Zgodnie z marynarską tradycją uroczystość rozpocznie się ceremonią podniesienia bandery i wielkiej gali banderowej.
ORP „Flaming” został zbudowany w Stoczni im. Komuny Paryskiej w oparciu o projekt 206 F typu (Orlik) jako jeden z 12 trałowców wcielonych do służby w polskiej Marynarce Wojennej w latach 1963 – 67. Trafił do 13. Dywizjonu Trałowców Bazowych w Helu (9. Flotylla Obrony Wybrzeża). Zwodowany został 5 maja 1966 roku, a uroczyste podniesienie biało-czerwonej bandery odbyło się 11 października 1966 r. ORP Flaming wielokrotnie brał udział w różnych ćwiczeniach i operacjach usuwania pozostałości z II wojny światowej. Na jego pokładzie gościili różne osobistości m.in. prezydenta Republiki Francji Charles’a de Gaulle’a. W 1972 r. zdobył w swojej klasie zaszczytne miano „Najlepszy Okręt Marynarki Wojennej”.
W roku 2000 r. ,po 34 latach służby, okręt został zmodernizowany w Stoczni Marynarki Wojennej do klasy niszczyciela min. Po modernizacji do linii wszedł 22 czerwca 2001 roku. W tym czasie brał usłudział w wielu akcjach usuwania niebezpiecznych obiektów z dna Zatoki Gdańskiej, w ponad 30 ćwiczeniach krajowych i międzynarodowych oraz międzynarodowych operacjach rozminowania MCOPST i OPEN SPIIT.
ORP Flaming wchodził w skład stałego zespołu okrętów NATO MCMFORNORTH, a następnie operował w składzie stałego zespołu sił obrony przeciwminowej NATO – SNMCMG1. Jego załoga wraz z członkami załóg Zespołu zaliczyła egzaminy w specjalistycznym ośrodku FOST w Faslane w zakresie prowadzenia działań związanych z kontrolą żeglugi, udzielania pomocy innym jednostkom oraz obrony przeciwawaryjnej. Czterokrotnie operował w składzie Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej NATO. Gościł w portach Wielkiej Brytanii, Norwegii, Rosji.
Do podstawowych zadań okrętu należy: Trałowanie rozpoznawcze i kontrolne, niszczenie pól minowych, wytyczanie torów pływania w obrębie pól minowych, wykrywanie przy pomocy użyciu zdalnie sterowanego pojazdu podwodnego oraz przez okrętową grupę płetwonurków – minerów, stawianie min.
Dane taktyczno-techniczne: długość: 58, 2 metra, szerokość: 7, 7 m., zanurzenie: 2, 14 m, wyporność: 426 t., prędkość 18 w., napęd główny: 2 silniki diesla Cegielski-Sulzer 6AL25/30 o mocy 810 kW każdy.
Uzbrojenie: Trały kontaktowe i niekontaktowe, morski zestaw artyleryjsko-rakietowy ZU-23-2MR, pojazd podwodny UKWIAŁ.
Okrętem dowodzi kmdr ppor. Michał Narłowski. Jest on 20 dowódcą tej jednostki. Okręt w całej swej historii miał trzech bosmanów okrętowych.
Tekst & foto, Marian Kluczyński
Udostępnij na:
