Statki Białej Floty - „Jolanta”

Kadłub statku zbudowała stocznia Elsflether Werft w Elsfleth nad Wezerą na zamówienie stoczni Fr. Lürssen w Vegesack, która była głównym wykonawcą statku. Po dostarczeniu kadłuba przez podwykonawcę stocznia w Vegesack dokonała wyposażenia i zdała w kwietniu 1926 roku statek dla armatora Stettin-Cammin-Dievenow- Dievenover Dampschiffgesselschaft, Dievenow [Szczecin-Kamień Pomorski – Dziwnów – Dziwnowskie Towarzystwo Żeglugi Parowej w Kamieniu Pomorskim], nazwany został DIEVENOW.

Pływał pomiędzy Dziwnowem a Kamieniem Pomorskim jako prom a także statek pasażerski, mógł zabierać na pokład 230 osób oraz towary. Dwa lata później zmieniono mu nazwę na HEIDENBRINK. W nocy z 5/6 marca 1945 roku zatopiony celowy poprzez dwukrotne trafienie panzerfaustem. Statek po pewnym czasie przewrócił się na bok i na wpół zatonął przy nabrzeżu w Cammin.[Kamień Pomorski].

Heidebrink przy starej przystani w Caminn [Kamień Pomorski] zb. Waldemar Danielewicz.

Już w październiku 1945 roku wrakiem zainteresował się Jan Krużyński z firmy żeglugowej Gryf. Zwrócił się on pełnomocnika Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej na obwód Kamień Pomorski o możliwość podniesienia wraku. Stan motorowca był na tyle dobry że zachęcał do negocjacji z władzami o przekazanie jednostki. Okazało się że prawo do wraku ma powiat w Kamieniu Pomorskim. W czasie negocjacji okazało się wszystkie wraki stanowiły własność Skarbu Państwa reprezentowanego przez Główny Urząd Morski.

Kiedy na wniosek GUM, Ministerstwo Żeglugi zgodziło się przekazać wrak firmie „Gryf”. Wrak ściągnięto z mielizny w połowie 1946 roku i po uszczelnieniu odholowano do stoczni rybackiej w Dziwnie tak wówczas nazywał się Dziwnów. Tam został odbudowany i przebudowany co zmieniło jego sylwetkę. Do eksploatacji wszedł 12 czerwca 1947 roku jako JOLANTA w Polskiej Żegludze na Bałtyku „Gryf” S.A. Szczecin na linii Szczecin-Trzebież .

W 1949 roku „Jolantę” przejęło Przedsiębiorstwo Żegluga Przybrzeżna w Szczecinie, która skierowała go na linię Szczecin-Wolin. W 1952 roku statek przeszedł kolejną przebudowę, rok później statek w wyniku reorganizacji trafia do Przedsiębiorstwa Polska Żegluga Przybrzeżna w Gdańsku Oddział w Szczecinie. W 1956 roku kolejna reorganizacja przedsiębiorstw żeglugowych sprawia, że jednostkę przejmuje Przedsiębiorstwo Państwowe Żegluga na Odrze we Wrocławiu Ekspozytura Rejonowa w Szczecinie.

W styczniu „Jolanta” trafia do nowopowstałego Przedsiębiorstwa Państwowego Żegluga Szczecińska w Szczecinie. Kolejna przebudowa statku ma miejsce w 1965 roku. Eksploatowany w wycieczkach po porcie i do Międzyzdrojów. Ostatecznie wycofany w 1970 roku i złomowany.

„JOLANTA”

Poprzednie nazwy: ex. „Heidebrink”; ex „Dievenow”
Typ statku: pasażerski
Rok budowy: V.1926
Stocznia: Fr. Lürssen, Vegesack i Elsflether Werft, Elsfleth [Niemcy]
NR. BUD.: 10520 Lürssen i 131 Elsflether Werft

Dane techniczne:

długość całkowita: 25,00 m; długość m.p.: 23,43 m; szerokość: max.: 4,29 m; wysokość burt: m; zanurzenie max.: 1,50 m.; pojemność brutto: 39 RT; netto: 24 RT

Siniki główne:

od 1926 r.
1 silnik wysokoprężny 6-cio cylindrowy; typu: W6V17; prod.: Motoren Werke Manheim, Manheim; rok produkcji: 1925; moc: 90 KM
od 1956
1 silnik wysokoprężny 6-cio cylindrowy; typ: S4DV224; prod. Dieselmotorenwerk, Rostock; rok budowy: 1955; numer fabr.: 19400; średnica cylindrów x skok tloka: 175 x 240 mm; moc: 80 KM.

Inne dane:
materiał budowy: dno: stal; burt: stal ; pokład:
kadłub nitowany o poprzecznym systemie wiązań.
napęd: 1 śruba ; prędkość: 9,5 w/godz..; załoga: 6 ludzi; pasażerów: 250 osób.

Port macierzysty: Szczecin
Armator: P.P. Żegluga Szczecińska w Szczecinie
Sygnał rozpoznawczy: SOCX

© OPRACOWAŁ: Waldemar Danielewicz, Gdańsk 28 października 2021r. 

Udostępnij na:

• Szczecin
• Biała flota
• Historia