Kabotażowce typu KŻ-450 „Flora” i „Emilia”
- Post 21 wrzesień 2014
- Odsłony: 9817
Pierwszymi zbudowanymi w Polsce statkami kabotażowymi, czyli statkami przystosowanymi do żeglugi przybrzeżnej, były zbudowane w 1967 roku we Wrocławskiej Stoczni Rzecznej dla Żeglugi Szczecińskiej motorowce „Flora” i „Emilia”. Kursować miały one między portami polskiego Wybrzeża, od Szczecina po Elbląg.
Statki zaprojektowane zostały we wrocławskim “Centrum Badawczo-Projektowym Żeglugi Śródlądowej Navicentrum”, działającym w latach 1951 – 1992. Był to jedyny w Polsce wyspecjalizowany ośrodek badawczo-projektowy w zakresie projektowania nowej floty, głównie dla żeglugi śródlądowej. Bylo to też jedyne biuro projektowe, które obsługiwało stocznie rzeczne.
Głównym projektantem statków, oznaczonych jako KŻ-450, był inż. Janusz Stęszewski.
„Florę”, oddano do eksploatacji w połowie 1967 roku. Pod dowództwem kapitana Macieja Karwowskiego wyruszyła w swój dziewiczy rejs z ładunkiem papieru, zabranym wprost z nabrzeża papierni w Skolwinie. Papier ten przeładowano potem w Gdyni na dalekowschodni liniowiec PLO.
„Emilia” weszła do służby pod koniec roku.
Były to najmniejsze statki towarowe Polskiej Marynarki Handlowej.
Żegluga „mała” wzdłuż polskiego wybrzeża byla jednak nierentowna. Po kilku latach eksploatacji armator (Żegluga Szczecińska) przesunął je więc do portów Europy Zachodniej. W drugiej połowie lat 80-tych oba statki zostały wycofane ze służby i zezłomowane.
Dalszych kabotażowcow już nie zamówiono.
Jednostki KŻ-450 były jednośrubowymi statkami morskimi z napędem mechanicznym, przeznaczonymi do przewozu ładunkow suchych – drobnicy i towarów masowych.
Kadłub statków był stalowy. Pomiędzy dwiema ładowniami na pokładzie głównym znajdował się maszt, wyposażony w dwa bomy ładunkowe. Siłownia, pomieszczenia dla załogi i sterówka znajdowały się na rufie.
Przy całkowitej długości 44,70 m, szerokości 8,20 m i zanurzeniu 3,00 m nośność statków wynosiła 450 DWT, a wyporność 725 t.
Jednostki charakteryzowały się dobrą statecznością poprzeczną zarówno w pływaniu z balastem jak i z pełnym ładunkiem.
Napęd ich stanowił 6 cylindrowy silnik spalinowy SKL Magdeburg (NRD) typu 6NVD36 o mocy 235 kW (300 KM). Zasięg statków wynosił ok.1800 Mm, prędkość 9 węzłów. Załoga składała się z 8 osób, podzielonych na dwie wachty.
opracowanie: naszbaltyk
Udostępnij na:
Komentarze