Latarnia morska - Gdańsk Nowy Port

Latarnia Morska Gdańsk Nowy Port to zabytkowa, NIECZYNNA latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w dzielnicy Nowy Port miasta Gdańsk.
Została zbudowana w latach 1893-1894, zastępując starszą latarnię. Latarnia jest wzorowana na nieistniejącej latarni z Cleveland w Stanach Zjednoczonych.

1 września 1939 strzałem z okna latarni dano znak żołnierzom znajdującym się na okręcie Schleswig-Holstein do rozpoczęcia ostrzału Westerplatte. Kilka chwil później z Westerplatte padły dwa strzały – pierwszy chybił. Drugi był już celny i trafił w budynek latarni. Do dziś widać miejsca z nową jasną cegłą.

Wraz z uruchomieniem latarni w gdańskim Porcie Północnym, w 1984 roku została wyłączona.
W 2004 roku została udostępniona do zwiedzania. Mimo że latarnia nie jest już znakiem nawigacyjnym, wciąż świeci słabym światłem, aby turyści zwiedzający latarnię, widzieli jak działa.

Dane techniczne latarni:

Położenie: 54°24'28" N 18°39'50" E
Wysokość wieży: 31,30 m
Wysokość światła: 27,30 m n.p.m.
Zasięg światła: 17 Mm (31,484 km)

Latarnia morska - Sopot

Latarnia Morska Sopocie to obiekt nawigacyjny na polskim wybrzeżu Bałtyku. Od czasu zmniejszenia zasięgu świetlnego do 7 Mm, według obowiązujących kryteriów w tym zakresie, nie jest już formalnie latarnią morską, ale dalej jest tak nazywana. Wieża jest udostępniona do zwiedzania. W 1903 w Sopocie wybudowano zakład balneologiczny, który istniał do II wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych obiekt przejęło miasto. Urządzono tam łaźnię. W 1956 budynek przekazano Szpitalowi Reumatologicznemu. Kiedy w 1975 zmodernizowano szpitalną kotłownię, dotychczas bardzo uciążliwy dymiący komin stał się zbędny. Przebudowano go i umieszczono na nim źródło światła. Początkowo światło to nie było uznawane za latarnię morską ze względu na niewielki zasięg (5 Mm), dopiero po zmianie urządzenia optyczno-świetlnego i uzyskaniu nominalnego zasięgu świetlnego ponad 17 Mm, stało się latarnią morską. Obecnie światło ma zasięg nominalny 7 Mm i formalnie nie jest już zaliczane do latarni morskich. Źródłem światła jest układ optyczny składający się z lampy obrotowej produkcji szwedzkiej, o sześciu płaszczyznach. Świeci ona przez 0,3 s, po czym następuje 3,7 s przerwy.

Dane techniczne latarni:

Położenie: 54°26'48" N 18°34'24" E
Wysokość wieży: 30 metrów
Wysokość światła: 25 metrów
Zasięg światła: 7 Mm (12,964 km)
Charakterystyka światła: Błyskowe
Światło: 0,3 s
Przerwa: 3,7 s
Okres: 4,0 s

Latarnia morska - Gdańsk Port Północny

Latarnia Morska Gdańsk Port Północny to najmłodsza latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku. Została zbudowana w 1984 roku. Latarnia znajduje się w Gdańsku na terenie Portu Północnego na wieży Kapitanatu Portu Gdańsk. Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Hel, a Latarnią Morską Krynica Morska. Jest to jedyna w Polsce latarnia, na szczyt której dociera się windą.

Dane techniczne latarni:

Położenie: 54°23,988' N 18°41,784' E
Wysokość wieży: 56,00 m
Wysokość światła: 61 m n.p.m.
Zasięg światła: 25 Mm (46,30 km)
Sektor widzialności światła: 140°-320°
Charakterystyka światła: Błyskowe grupowe

Latarnia morska - Hel

Latarnia Morska Hel to latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Hel, na końcu Mierzei Helskiej. Administrowana przez Urząd Morski w Gdyni.
Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Jastarnia a Latarnią Morską Gdańsk Port Północny. Pierwszą latarnię morską na Helu wybudowano już w roku 1826, a jej otwarcie miało miejsce dnia 1 sierpnia 1827 roku. Wieża latarni miała przekrój okrągły, o wysokości 42 metry. Była ona zasilana olejem rzepakowym. W 1926 zainstalowano tam lampę naftową (palnik Arganda) z czterema soczewkami. W roku 1929 latarnię otynkowano i pomalowano w biało-czerwone pasy. W 1938 zainstalowano na latarni żarówkę elektryczną o mocy 3000 W. W czasie obrony Helu, latarnia została wysadzona w powietrze 19 września 1939 roku przez polskich saperów, dla utrudnienia celowania niemieckiej artylerii. W roku 1942, w czasie okupacji niemieckiej latarnię odbudowano. W roku 2001 latarnia przeszła remont.

Latarnię z 1942 roku wybudowano około 10 metrów na południowy wschód od fundamentu pierwszej latarni z lat 1826–1939. Do czasu remontu z 2001 roku, miejsce po fundamencie starej latarni było oznaczone kwietnikiem w betonowym murku, o zarysie fundamentu starej latarni, na trawniku przed nową latarnią. W ramach remontu w 2001 roku usunięto kwietnik, prowadząc przez niego nowy chodnik z kostki betonowej. Oznaczenia śladu po fundamencie latarni z 1826 roku wysadzonej w 1939 roku nie zachowano.
Niedaleko latarni znajduje się niewielki obelisk stworzony z kamiennego stopnia zburzonej wieży z napisem „Pamięci latarnika 1905”. Jest to obelisk poświęcony latarnikowi May’owi, który zginął w wypadku (8 grudnia 1910 roku) obsługując armatę, stosowaną dawniej do akustycznego ostrzegania żeglarzy podczas mgły. Stanowisko strzelnicze wraz z magazynem amunicji eksplodowało. Po tym wypadku, w roku 1911, przy helskiej latarni zainstalowano syrenę, która od tego czasu spełniała rolę akustycznego sygnału ostrzegawczego.