06grudzień2024     ISSN 2392-1684

WYKAZ POLSKICH KUTRÓW (4) – superkutry typu KFK

Franek Zubrzycki Dar 60 superkutry typu KFK

 Od redakcji:

KFK (Kriegsfischkutter) były to małe okręty pomocnicze niemieckiej Kriegsmarine w czasie II Wojny Światowej. Służyły jako jednostki zwiadowcze i zabezpieczenia wybrzeży, używały ich też flotylle zwalczające łodzie podwodne. Po wojnie pełniły często funkcje trałowców minowych. Ostatecznie używano ich również do połowu ryb.

Historia ich powstania sięga lat 20tych, gdy rząd Rzeszy w porozumieniu z towarzystwem klasyfikacyjnym Germanischer Lloyd wprowadził standardyzację rybackiej produkcji, dostosowując ją do politycznych celów. Paleta kutrów obejmowała typy A-K (12 do 24 m). „Reichsfischkutter” był zazwyczaj drewniany, zamawiać go mogli prywatni rybacy na dogodnych kredytach - pod warunkiem, że w razie wojny kuter wcielony zostanie do Kriegsmarine. W późniejszej praktyce wcielano z reguły kuter wraz z załogą.

KFK bazuje na forsowanym od połowy lat 30tych 24-metrowym modelu G.

Użycie uzbrojonych kutrów i trawlerów stało się normalną praktyką wojenną. W 1942 roku Kriegsmarine zamówiła 1024 kutry typu KFK (Modell G). Była to najdłuższa seria jednostek w historii niemieckiego przemysłu morskiego. Budowano je w 42 stoczniach w siedmiu europejskich krajach. Również w neutralnej Szwecji, która, nie wiedząc (podobno) o tym, że produkuje dla jednej ze stron sprzęt wojenny, dostarczała je (44 sztuki -KFK 93 do KFK 137) do Rzeszy wraz z pełnym wyposażeniem rybackim.

W 1942 rozpoczęto ich produkcję w specjalnie do tego powołanej do życia stoczni Ernst Burmester Schiffswerft w Swinemünde, będącej filią macierzystej Burmesterwerft w Bremen. W Swinemünde zbudowano co najmniej 411 kutrów. Dokładnej ich liczby określić się nie da, gdyż wiele z nich znajdowało się pod koniec wojny w różnym stadium budowy – nieukończonych lub też zaledwie rozpoczętych.

Poza tym 12 kutrów KFK zbudowano w Grecji, 27 w Bułgarii (w Warnie), 12 na Ukrainie (w Chersoniu), 22 w sześciu różnych stoczniach belgijskich, kolejnych 29 w 12 stoczniach holenderskich.

Ukończonych i wcielonych do czynnej służby zostało 612 KFK, w działaniach wojennych uczestniczyły 554 kutry, co najmniej 135 z nich zostały zatopione.

Oprócz nazw własnych lub noszonych numerów taktycznych oznaczone one były numerami seryjnymi KSK 1 do KSK 1072.

Po zakończeniu wojny kontynuowano produkcję tego najpopularniejszego w historii rybołówstwa kutra. Nie oznaczano go już jednak numerami KSK.

W 1945 roku z materiału ewakuowanego ze Swinemünde, czy też jeszcze tam nie wysłanego, zbudowano w „macierzystej” stoczni Burmesterwerft w Bremen jednostki 2891 do 2900 z przeznaczeniem na kutry rybackie dla Fischerei Companie Nord w Bremerhaven, założonej i prowadzonej przez zięciow właściciela stoczni Ernsta Burmestera. Ukończono je dopiero w 1948, nie dotarły one jednak do zięciów, lecz wróciły do stoczni, gdzie część z nich przebudowano na prywatne jachty, pozostałe natomiast zakupiła nowo utworzona Straż Graniczna (Grenzschutz). Do służby weszły w 1951 roku.

W latach 1947 do 1950 dokończono w Polsce budowy kilku rozpoczętych w Swinemünde (teraz już Świnoujściu) lub zatopionych i wydobytych kutrów. Kilka innych trafiło do Polski innymi drogami.

Tymi właśnie „polskimi” kutrami KFK zajmuje się poniższy wykaz. Autorem jego, jak i poprzednich, jest Dariusz „Chemik” Tustira.

(Redakcja NaszBałtyk / AD)

 Superkutry typu KFK

UWAGA: KFK *** oznaczono niemieckie KFK poważnie uszkodzone w wyniku bombardowania i porzucone na terenie stoczni Burmestera w Świnoujściu, których numery są trudne do ustalenia, mogą być one z zakresie: KFK 677, 679-680, 683-699

1) M 3662 (KFK 52?), ukończony 24.VI.1943
St. Pieter w Hemixen koło Antwerpii (okupowana Holandia), ukończony 24.VI.1943
charakterystyka w 1943: wyporność 110t; 24.00(całk.)/20.57(lw)×6.40×2.75m; 1 silnik Diesla, 220 KM; 9w; 1×37plot, 4×20plot; załoga 18 ludzi.
24.VI.1943: ukończony jako M 3662 (KFK 52?), bandera Niemiec
                 przydzielony do Marine Gruppen Kommando „West”
19.IX.1944: osiadł na mieliźnie w rejonie Terneuzen w Holandii, opuszczony przez załogę.
20.IX.1944: M 3662 (Wojsko Polskie)
                zajęty w rejonie Terneuzen w Holandii przez żołnierzy 10 Pułku Strzelców Konnych z 1 Dywizji Pancernej
†21.IX.1944: w rejonie Terneuzen, zniszczony ogniem niemieckiej artylerii polowej.
UWAGA: przyporządkowanie numeru KFK domniemane

 

2) Wiktoria Gda-20 (KFK ???), ukończony 1943 (1944?)
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, ukończony 1943 (1944?)
PRS 41207 --> 1975: PRS 410207
sygnał wywoławczy: SOBF
charakterystyka w XII.1957: 73 BRT, 25 NRT; 24.00(całk.)/23.26(rej.)×6.36×?m; silnik 4-cyl Alpha DM344F, nr silnika 4639, rok produkcji 1952, 180 KM
1943(1944?): zbudowany jako nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany), bandera Niemiec
†1944-V.1945(?): zatopiony (w rej. Świnoujścia?) w wyniku działań wojennych
po V.1945: podniesiony z dna i skierowany do prowizorycznej naprawy (w St. Rybackiej w Gdyni?)
1946: prowizoryczna naprawa zakończona
1946: Wiktoria Gda-20 (Morski Urząd Rybacki; Gdańsk)
1950: zakończenie odbudowy w Stoczni Nr 3 w Gdańsku
I.poł.1950: Gda-20 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Rybacko-Przemysłowa Spółdzielnia Pracy „Łosoś”; Gdańsk)
VII.1950: Gda-20 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdańsk)
18.X.1950 godz. 04.30: w Basenie nr 1 portu gdyńskiego zderzył się (szyper Maksymilian Sojka) z kutrem „Gdy-71”
1.I.1951(?): Arka … Gdy-114 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”; Gdynia)
I.1951: Arka … Gdy-114 (właściciel: Morska Centrala Zaopatrzenia; użytkownik: Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”; Gdynia)
29.XI.1953 ok. godz. 18.00: wszedł na mieliznę ok. 2 Mm na wsch. od Władysławowa (szyper Edmund Boryna), ściągnięty
po 1953: Gdy-114 (właściciel: Morska Centrala Zaopatrzenia; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1953/1954(?): wymiana dotychczasowego silnika na silnik 4-cyl Alpha DM344F, nr silnika 4639, rok produkcji 1952, moc 180 KM
1955: Gdy-114 (Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1956(?): Gdy-114 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1966: Gda-2 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdańsk)
14.VIII.1975 godz.22.50: w trakcie rejsu na łowisko (szyper Józef Mazur) wypadł za burtę i zaginął jeden z członków załogi
kon.1975: skreślony z Rejestru PRS
UWAGA: możliwe, że był to początkowo: Świ-53 (Bank Rybaków Morskich; Świnoujście);
być może to jeden z dwóch poniższych kutrów:
M 3118, 21.VIII.1944: UJ 320 (KFK 164), †13.III.1945 na terenie świnoujskiej stoczni;
NKi 33, 31.VII.1944: V 6713 (KFK 506), †25.VIII.1944 na minie, w rejonie Świnoujścia.

 

3) Gdy-76 (KFK ???), ukończony 1943(?)
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, ukończony 1943(?)
PRS 43003
sygnał wywoławczy: SOBW
charakterystyka w I.1948: 72.39 BRT, 28.72 NRT; 23.65(całk.)×6.38×?m; silnik 5-cyl. Modag, 125 KM
charakterystyka w XII.1957: 82 BRT, 17 NRT; 23.65(całk.)/23.46(rej.)×6.36×3.1m; silnik 4-cyl. EKM, nr silnika 324200, rok produkcji 1952, 180 KM; zał. 8 ludzi + 16 uczniów.
1943(?): zbudowany jako pomocniczy patrolowiec (trałowiec?) nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany), bandera Niemiec
†1944-V.1945(?): zatopiony (lub ciężko uszkodzony?) na Wybrzeżu Gdańskim
po V.1945: podniesiony z dna (lub odnaleziony?) i skierowany do odbudowy w Stoczni Nr 1 w Gdańsku
IV.kw.1947: zakończenie odbudowy
XII.1947: rejestracja w Morskim Urzędzie Rybackim w Gdyni jako Gdy-76 (Konrad Konkel; Gdynia)
8.I.1949: „uprowadzony” do Szwecji, internowany, zwrócony po kilku miesiącach
I.poł.1949(?): Gdy-76 (Józef Lipski?; Gdynia)
                nie eksploatowany(?), bez motoru(?)
1952: Arka … Gdy-76(?) (Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”; Gdynia)
                wymiana dotychczasowego silnika na silnik 4-cyl. EKM, nr silnika 324200, rok produkcji 1952, moc 180 KM
1954: Dar-60 (Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Kuter”; Darłowo)
1954-pocz.V.1955: przebudowa na kuter szkolno-rybacki w Gdańskiej St. Remontowej
3.V.1955: kuter szkolno-rybacki Franek Zubrzycki Dar-60 (Zasadnicza Szkoła Rybołówstwa Morskiego w Darłowie; Darłowo)
1959: kuter szkolno-rybacki Franek Zubrzycki Dar-102 (Zasadnicza Szkoła Rybołówstwa Morskiego w Darłowie; Darłowo)
1965: wycofany ze służby i przekazany do kasacji
UWAGA: Najprawdopodobniej znaleziony na Wybrzeżu Gdańskim. Możliwe, iż jest to jeden z poniższych dwóch kutrów:
Vs 343 (KFK 300), †25.IV.1945 w rejonie Rozewia;
Vs 345 (KFK 364), możliwe, że zniszczony podczas jednego z nalotów na bazę w Gdyni, gdzie był odbudowywany pod koniec wojny, po zatonięciu na minie.

 

4) Barbara Świ-49 (KFK ***), ukończony 31.XII.1948
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, położenie stępki 1944-1945
St. Rybacka w Świnoujściu, wodowany po X.1947
Państwowa Fabryka Maszyn i Odlewnia Nr 2 w Pucku, nr budowy 2, zamówienie przebudowy pocz.IX.1948, wodowanie po przedłużeniu 27.XI.1948, ukończony 31.XII.1948(?)
PRS 43025 --> od 1975: PRS 430025
sygnał wywoławczy: SONG
charakterystyka w 31.XII.1948: silnik Deutsche Werke, nr silnika 3487-3492, 180 (200?) KM
charakterystyka w XII.1957: 79 BRT, 38 NRT, 26 ton; 24.93(rej.)×6.32×? m; silnik 3-cyl. Vølund DR-330, 225 KM; 8w
1944-1945: położenie stępki nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany)
26.III (lub 16.IV).1945: ciężko uszkodzony w czasie brytyjskiego nalotu na stocznię, uznany za utracony
1947(?): odnaleziony na terenie poniemieckiej stoczni w Świnoujściu
przed 16.X.1947: zarejestrowany w Morskim Urzędzie Rybackim w Szczecinie (nr rej. 603) jako Świ-49 (Franciszek Piechocki; Świnoujście), skierowany do odbudowy w St. Rybackiej w Świnoujściu
po X.1947: wodowany jako Świ-49 (Franciszek Piechocki; Świnoujście)
IX.1948: przeholowany do Państwowej Fabryki Maszyn i Odlewni Nr 2 w Pucku
27.XI.1948: wodowany po przedłużeniu, Barbara Świ-49 (Franciszek Piechocki; Świnoujście)
31.XII.1948: Barbara Świ-49 (właściciele: Franciszek Piechocki i Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Franciszek Piechocki; Świnoujście)
po II.kw.1949/przed 31.XII.1949: Barbara Świ-111 (Franciszek Piechocki; Świnoujście)
2-4.VIII.1951: remont w St. Północnej w Gdańsku
po 4.VIII.1951: Barbara Gdy-126 (Franciszek Piechocki; Gdynia)
I.poł.50-tych: wymiana dotychczasowego silnika na silnik 3-cyl. Vølund DR-330, moc 210 KM
11.XII.1963 godz. 05.40: został najechany (szyper Szczepan Piotrkowiak) przez kuter z Kłajpedy o numerze burtowym „178”
29.I.1966: podjął (szyper Hilary Krzywkowski) z burty sowieckiego trawlera „Bosman Biegiczew” SRT-4235 rozbitków z zatopionego przez trawler kutra „Gdy-50”
1967: poza eksploatacją, nie wykazywany w Rejestrze PRS-u
V.1968: Barbara Gdy-126 (Pelagia Piechocka; Gdynia)
†13/14.01.1982: Zatoka Gdańska, w pobliżu Krynicy Morskiej, wraz z całą załogą

 

5) Towarzysz Migała Gdy-74 (KFK ***), ukończony VI.1950
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, położenie stępki 1944-1945
St. Rybacka w Świnoujściu, wodowany 1949(?)
St. Północna w Gdańsku, ukończony VI.1950
PRS 41208
sygnał wywoławczy: SOVG
charakterystyka w XII.1957: 73 BRT, 22 NRT; 23.88(rej.)×6.52×?m; silnik 4-cyl. EKM 4SV38, nr silnika 048, rok produkcji silnika 1954, 180 KM; 6,5w
charakterystyka w I.1960: 73 BRT, 22 NRT; 23.88(rej.)×6.52×?m; silnik 3-cyl. Vølund DM-330, nr silnika 5302, rok produkcji silnika 1959, 225 KM; 6,5w
1944-1945: położenie stępki nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany)
26.III (lub 16.IV).1945: ciężko uszkodzony w czasie brytyjskiego nalotu na stocznię, uznany za stracony
1947(?): odnaleziony na terenie poniemieckiej stoczni w Świnoujściu
przed 16.X.1947: zarejestrowany w Morskim Urzędzie Rybackim w Szczecinie (nr rej. 604) jako Świ-50 (Antoni Gmitrowicz; Świnoujście)
                  skierowany do odbudowy w St. Rybackiej w Świnoujściu
1949(?): wodowany jako Świ-50 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Rybacko-Przemysłowa Spółdzielnia Pracy „Łosoś”; Świnoujście)
po II.kw.1949/przed 24.X.1949: oznaka rybacka Świ-50 odebrana (skreślony z Rejestru Morskiego Urzędu Rybackiego w Szczecinie)
ok. II.1950(?): przeholowany do Gdyni i skierowany do wykończenia w St. Północnej w Gdańsku
26.VI.1950: ukończony jako Towarzysz Migała Gdy-74 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Rybacko-Przemysłowa Spółdzielnia Pracy „Łosoś”; Gdynia)
VII.1950: Gdy-74 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
I.1951: Gdy-74 (właściciel: Morska Centrala Zaopatrzenia; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1955: Gdy-74 (Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
                    modernizacja (dalsza odbudowa?) w Gdyńskiej Stoczni Remontowej, wymiana dotychczasowego silnika na silnik 4-cyl. EKM 4SV38, nr silnika 048, rok produkcji silnika 1954, moc                     180 KM
1956(?): Gdy-74 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1959: wymiana dotychczasowego silnika na silnik 3-cyl. Vølund DM-330, nr silnika 5302, rok produkcji silnika 1959, moc 225 KM
20.IX.1961: Morze Północne, kolizja ze statkiem „Nynes”
10.III.1962: zderzył się z kutrem „Gdy-248”
1966: Gda-3 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdańsk)
po 1969/przed 1972: skreślony z Rejestru PRS

 

6) Gdy-16 (KFK ***), ukończony 1950
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, położenie stępki 1944-1945
St. Rybacka w Świnoujściu, wodowany 1948(?)
St. Rybacka w Gdyni, ukończony 1950
PRS 43005
sygnał wywoławczy: SOMM
charakterystyka w XII.1957: 74 BRT, 24 NRT; 23.20(rej.)×6.37×?m; silnik 3-cyl. Vølund DR-330, nr silnika 5237, rok produkcji 1957, 225 KM; 9w
1944-1945: położenie stępki nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany)
26.III(lub 16.IV).1945: ciężko uszkodzony w czasie brytyjskiego nalotu na stocznię, uznany za stracony
1947(?): odnaleziony na terenie poniemieckiej stoczni w Świnoujściu
przed 16.X.1947: zarejestrowany w Morskim Urzędzie Rybackim w Szczecinie (nr rej. 605) jako Świ-51 (Józef Lipski; Świnoujście)
                      skierowany do odbudowy w St. Rybackiej w Świnoujściu
1948(?): wodowany jako Świ-51 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Józef Lipski; Świnoujście)
                      przeholowany do Gdyni i skierowany do wykończenia w St. Rybackiej w Gdyni
po II.kw.1949/przed 31.XII.1949: oznaka rybacka Świ-51 odebrana (skreślony z Rejestru Morskiego Urzędu Rybackiego w Szczecinie)
1950: ukończony jako Gdy-16 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Rybacko-Przemysłowa Spółdzielnia Pracy „Łosoś”; Gdynia)
VII.1950: Gdy-16 (właściciel: Morska Centrala Handlowa; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
I.1951: Gdy-16 (właściciel: Morska Centrala Zaopatrzenia; użytkownik: Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1955: Gdy-16 (Spółdzielnia Pracy Rybków Morskich „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1956(?): Gdy-16 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdynia)
1957: wymiana dotychczasowego silnika na silnik 3-cyl. Vølund DR-330, nr silnika 5237, rok produkcji 1957, moc 225 KM
21.I.1964 o godz. 06.50: cumując przy nabrzeżu w Gdyni, został uderzony przez manewrujący w porcie kuter „Gdy-183”, co spowodowało znaczne uszkodzenia
1966: Gda-4 (Spółdzielnia Pracy Rybołówstwa Morskiego „Jedność Rybacka”; Gdańsk)
po 1969/przed 1972: skreślony z Rejestru PRS

 

7) Świ-52 (KFK ***), ukończony 1950
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, położenie stępki 1944-1945
St. Rybacka w Świnoujściu, wodowany 1948(?)
Państwowa Fabryka Maszyn i Odlewnia Nr 2 w Pucku, ukończony 1950
PRS 43002
sygnał wywoławczy: SOHI, od IV.1953: SOVH
charakterystyka w XII.1957: 71 BRT, 26 NRT; 23.24(rej.)×6.34×?m; 1 silnik 3-cyl. June Munktell 753MV, nr silnka 4910/11/12, rok produkcji 1949, 225 KM; 9w
1944-1945: położenie stępki nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany)
26.III (lub 16.IV).1945: ciężko uszkodzony w czasie brytyjskiego nalotu na stocznię, uznany za stracony
1947(?): odnaleziony na terenie poniemieckiej stoczni w Świnoujściu
przed 16.X.1947: zarejestrowany w Morskim Urzędzie Rybackim w Szczecinie (nr rej. 611) jako Świ-52 (Bank Rybaków Morskich; Świnoujście)
                     skierowany do odbudowy w St. Rybackiej w Świnoujściu
23.XII.1947: Świ-52 (Towarzystwo Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego „Arka”; Świnoujście)
III.1948(?): wodowany jako Arka 150 Świ-52 (Towarzystwo Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego „Arka”; Świnoujście)
1.VI.1949: Arka 150 Świ-52 (Państwowe Przedsiębiorstwo Połowów Kutrowych „Arka”; Świnoujście)
przełom 1949/1950: odbudowa (połączona z montażem silnika) w Państwowej Fabryce Maszyn i Odlewni Nr 2 w Pucku
przed 28.XII.1950: ukończony jako Arka 150 Świ-52 (Państwowe Przedsiębiorstwo Połowów Kutrowych „Arka”; Świnoujście)
1.I.1951: Arka 150 Świ-52 (Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”; Świnoujście)
23.III.1953: Arka 150 Wła-23 (Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Arka”; Władysławowo)
7.I.1955: Wła-23 (Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich „Szkuner”; Władysławowo)
14.III.1957: w pobliżu wejścia do portu we Władysławowie, najechał (szyper Bernard Schmelter) na stojący na kotwicy, pozbawiony w wyniku awarii oświetlenia kuter „Wła-116”
26.X.1960 ok. godz. 23.00: w pomieszczeniu szypra Antoniego Rechmala wybuchł pożar
I.1951: ponownie w eksploatacji, po dokonanym we Władysławowie remoncie
3.I.1968 ok. godz. 04.00: w pobliżu Płw. Helskiego osiadł na płyciźnie
†3.I.1968 ok. godz. 11.00: w wyniku narastających przecieków zatonął na tejże płyciźnie, załogę podjął ścigacz okrętów podwodnych ORP „Czujny” (361) i statek ratowniczy „Muszla”
9.I.1968: podniesiony przez dźwig pływający „DM-V” i przeholowany do Helu przez holownik „Tumak”
I.1968: przeholowany do Władysławowa, wyremontowany
11.XI.1968: w wyniku uderzenia w nabrzeże w porcie kołobrzeskim, doznał poważnych uszkodzeń (m. in. przedział silnikowy został zalany)
VII.1969: Poza eksploatacją, skreślony z Rejestru PRS-u
VII.1970: rozebrany na opał

 

8) Świ-54 (KFK ***), nieukończony
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, położenie stępki 1944-1945
St. Rybacka w Świnoujściu, nieukończony, odbudowa prowadzona jako typ KG-236
1944-1945: położenie stępki nazwa nieznana (Kriegsmarine) (numer KFK nieznany)
26.III (lub 16.IV).1945: ciężko uszkodzony w czasie brytyjskiego nalotu na stocznię, uznany za stracony
1947(?): odnaleziony na terenie poniemieckiej stoczni w Świnoujściu
przed 16.X.1947: zarejestrowany w Morskim Urzędzie Rybackim w Szczecinie (nr rej. 617) jako Świ-54 (Mirosław Szewczuk; Świnoujście),
                       skierowany do odbudowy w St. Rybackiej w Świnoujściu, prace prowadzono jako typ KG-236
po16.X.1947/przed 12.XII.1947: Arka … Świ-54 (Towarzystwo Połowów Morskich i Handlu Zagranicznego „Arka”; Świnoujście)
przed 25.XI.1948: oznaka rybacka Świ-54 odebrana (skreślony z Rejestru Morskiego Urzędu Rybackiego w Szczecinie)
1949: zakupiony przez Państwowe Centrum Wyszkolenia Morskiego
po 1949: przebudowa niezakończona, dalsze losy nieznane

 

9) Perła Bałtyku (KFK 309), ukończony XII(?).1943
Ernst Burmester Schiffswerft KG w Swinemünde-Ost, ukończony XII(?).1943
PRS 635236
charakterystyka na 28.II.2013: 101.46 GT; 24.06(kadł.)×6.35×2.10 m; 1 silnik Volvo Penta 162TAMD; zał. 42 os.
XII(?).1943: ukończony jako okręt strażniczy (Hafenschutzboot) O.Re 38 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
I.1944: przydzielony do K.F.K. Schulflottille Swinemünde podległej Marine Ober Kommando „Ostsee”
III.1944: przydzielony do Küstenschutzflottille Reval, stacjonował w Piławie (obecnie Bałtijsk)
VII.1944: przydzielony do 14. Sicherungsflottille (w wyniku przemianowania Küstenschutzflottille Reval))
X.1944: pomocniczy patrolowiec (Vorpostenboot) Vs 1441 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
                  przydzielony do 14. Sicherungsflottille
XI.1944: przydzielony do 13.(lub 21.) Landungsflotiile
12.I.1945: pomocniczy ścigacz okrętów podwodnych (U-bootjäger) UJ 315 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
              przydzielony do 3. U-bootjagdflottille
UWAGA: od XI.1944 r. brał udział w ewakuacji ludności i żołnierzy z Krajów Bałtyckich i Prus Wschodnich.
7/8.V.1945: wpłynął z Windawy lub Lipawy w ostatni rejs ewakuacyjny
10.V.1945: wpłynął do jednego z portów Szlezwigu-Holsztynie, kończąc ostatni rejs ewakuacyjny
†po 10.V.1945: zatonął
VI.1945: podniesiony i naprawiony
7.VII.1945: UJ 315(?) (Deutsche Minenräumleitung), bandera okupowanych Niemiec (kod „C”)
VII.1946: przeniesiony do rezerwy
1947: przekazany jako reparacje Wielkiej Brytanii
1947: nazwa nieznana (właściciel: Wielka Brytania; użytkownik: Office of Military Goverment for Germany (US)), bandera USA
XI.1947: kuter rybacki Antje SS 105 (właściciel: TNC Craft UK High Commission; użytkownik: Hermann Ludwig Staeglich; Schulau), bandera okupowanych Niemiec (kod „C”)
                       przebudowany w Schlichting HL, Travemünde i Deutsche Werft, Hamburg
UWAGA: nazwa właściciela domniemana.
7.IX.1949: kuter rybacki Antje SS 105 (właściciel: TNC Craft UK High Commission; użytkownik: Hermann Ludwig Staeglich; Schulau), bandera Republiki Federalnej Niemiec
UWAGA: nazwa właściciela domniemana.
1950: kuter rybacki Antje SS 105 (Hermann Ludwig Staeglich; Schulau), bandera Republiki Federalnej Niemiec
                     odkupiony od władz brytyjskich
21.V.1953: patrolowiec (Wachtboot) W 1 (Seegrenschutz), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1.VII.1956: okręt strażniczy (Hafenschutzboot typu 368) H 1 (Bundesmarine), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1960: pomocniczy patrolowiec (Küstenwachtboot) KW 1 W 1(Bundesmarine), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1.VIII.1963: w rezerwie
†30.IX.1968: zatonął
12.XII.1968: zakupiony przez firmę Freter z Heiligenhafen
1969: jacht wędkarski Hecht III (P. Freter, Heiligenhafen), bandera Republiki Federalnej Niemiec
                  przebudowa na jacht wędkarski (Sportangelboot)
1979(?): jacht wędkarski Seeteufel (???, Heiligenhafen), bandera Republiki Federalnej Niemiec
3.X.1990: jacht wędkarski Seeteufel (???, Heiligenhafen), bandera Niemiec
2008: jacht wędkarsko-rekreacyjny Perła Bałtyku POL-5884 (Bolesław Domnik, Władysławowo)
2010: jacht wędkarsko-rekreacyjny Jastrząb D POL-8191 (Bolesław Domnik, Władysławowo)
2011/2012: planowano zmienić nazwę na Czarny Pirat, lecz nie zostało to zrealizowane
III./IV.2012: wymiana silnika Vølund na Volvo Penta 162TAMD
2013(?): jacht wędkarsko-rekreacyjny Alibaba D POL-8191 (Bolesław Domnik, Władysławowo)
7.VII.2014: jacht wędkarsko-rekreacyjny Rotmistrz Witold Pilecki POL-8191 (Bolesław Domnik, Władysławowo)
IV.2016: w służbie

 

10) Baltic Lady II (KFK 113 ), ukończony VII(?).1943
Rödesund Varv w Karlsborg (Szwecja), ukończony VII(?).1943
PRS 630079
sygnał wywoławczy: --> po 31.III.2009/przed 28.II.2013: SPG 2755
charakterystyka w III.2009: 98.00 GT; 24.27(całk.)/22.94(rej.)×6.30×2.26 m; 1 silnik Modag SR6Z 2274, nr silnika 426-13, 132 kW, powierzchnia ożaglowania 196 m kw.; załoga 27 osób
charakterystyka w II.2013: 97.54 GT; 23.98(kadł.)×6.30×2.26 m; 1 silnik Modag SR6Z 2274, nr silnika 426-13, 132 kW, powierzchnia ożaglowania 196 m kw.; załoga 27 (stałej) + 42 (zmiennej) osób
VII(?).1943: ukończony jako okręt strażniczy (Hafenschutzboot) NKi 25 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
15.VII.1943: przydzielony do Hafenschutzflottille Kirkenes podległej Marine Ober Kommando „Norwegen”, bazował w Kirkenes
VII.1944: pomocniczy patrolowiec (Vorpostenboot) V 6725 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
                    przydzielony do 67. Vorpostenflottille
VIII.1944: pomocniczy patrolowiec (Vorpostenboot) V 6715 (Kriegsmarine), bandera Niemiec
                    przydzielony do 67. Vorpostenflottille
9.V.1945: znajdował się w Stokmarknes
V.1945: V 6715 (Deutsche Minenräumleitung - Norwegen), bandera okupowanych Niemiec (kod „C”)
VII.1946: V 6715 ( Sjøforsvaret), bandera Norwegii, stacjomnował w Tromsø
II.poł.1946: przekazany jako reparacje Wielkiej Brytanii(?)
                   przebudowany na kuter rybacki
X.1946: Tine Richter Ecke 44 (właściciel: TNC Craft UK High Commission; użytkownik: Gottfried Mahrt; Eckernförde), bandera okupowanych Niemiec (kod „C”)
7.IX.1949: Tine Richter Ecke 44 (właściciel: TNC Craft UK High Commission; użytkownik: Gottfried Mahrt; Eckernförde), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1953: Tine Richter Ecke 44 (właściciel: TNC Craft UK High Commission; użytkownik: Kieler Fischerei Genossenschaft; Eckernförde), bandera Republiki Federalnej Niemiec
X.1954: Tine Richter (C. Kukliński; Lübeck), bandera Republiki Federalnej Niemiec
                  przebudowany w stoczni Behrens HH, Finkewerder
1954/1955: Tine Richter (W. Sellschop; ????), bandera Republiki Federalnej Niemiec
VI.1955: Wangenstein SO 296 (K. Böhnke; Strande), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1957: Wangenstein SO 296 (E. Heidmann; Strande), bandera Republiki Federalnej Niemiec
VIII.1959: Wangenstein SK 4 (E. Heidmann; Strande), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1961: Wangenstein NC 446 (B. Detzkeit; Cuxhaven), bandera Republiki Federalnej Niemiec
1967: Wangenstein NC 446 (H.A. Reymers; Cuxhaven), bandera Republiki Federalnej Niemiec
V.1976: jacht motorowy Wangenstein (H.A. Reymers; Cuxhaven), bandera Republiki Federalnej Niemiec
VIII.1976: jacht motorowy Wangenstein (H.A. Reymers; Burgstaaken), bandera Republiki Federalnej Niemiec
IX.1976: jacht wędkarski Pirat (H.A. Reymers; Burgstaaken), bandera Republiki Federalnej Niemiec
XII.1989: jacht wędkarski Mentor II (Urlike und D. Schymura; Hamburg), bandera Republiki Federalnej Niemiec
3.X.1990: jacht wędkarski Mentor II (Urlike und D. Schymura; Hamburg), bandera Niemiec
2004-2005: w Polsce przebudowany na kecz
po 31.V.2005: kecz Baltic Lady II POL-7577 (Ustka-Tour s.c.; Ustka)
po 31.III.2009/przed 28.II.2013: kecz Baltic Lady II POL-7577 (Grzegorz-Trans; Ustka)
IV.2016: w służbie

 Fot. tytułowa: Jerzy Uklejewski / źródło: graptolite.net

Źródła:
Danner Herwig Kriegsfischkutter. KFK, Verlag E.S. Mittler und Sohn GmbH, Hamburg - Berlin - Bonn 2001, ISBN 3-8132-0729-3
Gröner Erich, Jung Dieter, Maass Martin Die deutschen Kriegsschiffe 1815-1945. Band 8 Tail 2. Vorpostenboote, Hilfsminensucher, Küstenschutzverbände (Teil 2), Kleinkampfverbände, Beiboote Bernard & Graefe Verlag, Bonn 1993, ISBN 3-7637-4807-5
Huras Bohdan, Necel Franciszek Rybacka flota Władysławowa Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „PORTA MARE”, Gdańsk 2015, ISBN 978-83-62022-87-8
Indeks nazw jachtów Polskiego Związku Żeglarskiego 2012
Leszczyński Ryszard Tragedie rybackiego morza. Tom I, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Wyd. II poprawione, Gdańsk 2005, ISBN 83-922007-0-5
Leszczyński Ryszard Tragedie rybackiego morza. Tom III, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2006, ISBN 83-922007-9-9
Miciński Jerzy, Kolicki Stefan Pod polską banderą, Seria Biblioteka Miesięcznika Morze tom 2, Wydawnictwo Morskie, Gdynia 1962
Rejestr 1959, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1959
Rejestr 1960, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1960
Rejestr 1961, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1961
Rejestr 1962, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1962
Rejestr 1965, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1965
Rejestr 1967, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1967
Rejestr 1968, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1968
Rejestr 1969, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1969
Rejestr 1970, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1970
Rejestr 1972, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1972
Rejestr 1974, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1974
Rejestr 1976, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1976
Rejestr 1979, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1979
Rejestr 1980, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1980
Rejestr 1981, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1981
Rejestr 1982, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 1982
Rejestr Jachtów Morskich 2008/2009, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 2009
Rejestr Jachtów Morskich 2013, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 2013
Rejestr Jachtów Morskich 2015, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 2015
Zbiorowe „Szkuner”. 50 lat Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2005, ISBN 83-919488-9-7
http://fow.pl/forum/viewtopic.php?f=18&t=6871&sid=6a3826f04a84a629dfa90a1872931da1

Udostępnij na:

Submit to FacebookSubmit to Twitter

Komentarze  

0 #1 Jan 2017-10-22 23:15
:D KfK Świ-54 sprzedany PCWM został w 1951r przebudowany
na żaglowiec szkolny dla Szkoły Rybołóstwa Morskiego
i nazwany "Henryk Rutkowski"
Cytować

Dodaj komentarz

Kod antyspamowy
Odśwież

Sylwetki statków